Έδω και λίγες μέρες τελείωσα το Golden Boy (ξέρω, κάποιοι θα μου πείτε ότι άργησα κιόλας, αλλά δε βαριέσαι) και η αλήθεια είναι ότι χρειάστηκα λίγες ακόμα μέρες για να καταλάβω τι ακριβώς είδα. Όχι επειδή το anime είναι βαθύ ή εχει ένα ακατανόητο ή μυστήριο νόημα, ίσα ίσα το αντίθετο θα έλεγα. Μάλλον πρόκειται ακριβώς γι’ αυτό που είδα και γι’ αυτό δεν ξέρω αν μου άρεσε ή όχι. Ας ξεκινήσουμε, όμως, από τα βασικά.

Τα cons στη χώρα μας συνεχίζονται μετά την πανδημία με το Athens Art Festival. Αρχικά το comicdom, έπειτα το e-gaming και τώρα… κάτι φρέσκο. Η έκθεση αυτή, αφιερωμένη στην τέχνη, έλαβε χώρα στο Γκάζι.

Με την καινούργια εποχή της Ιαπωνίας, την εποχή Reiwa, η αυτοκρατορική οικογένεια αρχίζει να βιώνει αλλαγές στη δομή που είχε μέχρι τώρα και συγκεκριμένα αρχίζει να συρρικώνεται δραματικά. Από την άλλη, πριν λίγες ημέρες, η είδηση ότι η πριγκίπισσα Mako εγκαταλείπει το παλάτι, έβαλε νέες σκέψεις στο μυαλό όλων σχετικά με το πως θα επηρεαστεί η οικογένεια από το γεγονός αυτό.

Το Halloween έφτασε και όλοι ξέρουμε πως αποτελεί μαζί με τις Απόκριες τη μεγαλύτερη και πιο ενθουσιώδη γιορτή για τους φαν και τους καλλιτέχνες cosplay. Η εποχή που μπορούν να κατασκευάσουν και να αναδείξουν τα κοστούμια τους χωρίς σχόλια από τρίτους, αλλά αντιθέτως με πλήρη ελευθερία και έναν εξτρά θαμασμό ακόμα και από μη φαν των anime/manga/βιντεοπαιχνιδιών.

Είναι καλό να κλέβουμε από καταστήματα; Σε αυτή την ερώτηση εύκολα θα απαντούσαμε “όχι” (σε αντίθεση με έναν από τους πρωταγωνιστές μας). Είναι όμως δυνατό να διαλέξουμε την οικογένειά μας; Σε αυτή την ερώτηση είναι δύσκολο να υπάρξει ξεκάθαρη απάντηση, και αυτή είναι που απασχολεί έντονα τους χαρακτήρες της ταινίας «Shoplifters».

Είναι πολλές οι φορές που καθώς βλέπεις βίντεο στο Youtube, εκεί, πάνω στη γωνία, υπάρχει ένα προτεινόμενο βίντεο που απλά θέλει να μείνει εκεί μέχρι να βαρεθείς να το βλέπεις και να το κλικάρεις. Δεν μπορώ να πω, τις περισσότερες φορές μου βγήκε σε καλό, καθώς βρήκα πολλά ενδιαφέροντα πράγματα. Έτσι κάπως ήρθα και σε επαφή με το παραπάνω manga. Το βίντεο είχε τίτλο «The manga that taught me how to live» και ουσιαστικά ήταν ένα είδος review για το manga «Great Teacher Onizuka». Στην αρχή ο τίτλος μου φάνηκε λίγο υπερβολικός, σαν clickbait. Παρόλα αυτά και αφού το είδα (σας συστήνω να δείτε το βίντεο δεν υπάρχουν σπόιλ), αποφάσισα να δώσω μια ευκαιρία στο manga.

Το «Words bubble up like soda pop» (サイダーのように言葉が湧き上がる) είναι μια νέα ταινία που κυκλοφόρησε το 2020 από τις Sublimation και Signal.MD. Η ιαπωνική, καθώς και η παγκόσμια κυκλοφορία της και μετά από δύο αναβολές, έγιναν τελικά στις 22 Ιουλίου του 2020, με την παγκόσμια κυκλοφορία να γίνεται μέσα από την πλατφόρμα του Netflix, ενώ η πρεμιέρα της ταινίας πραγματοποιήθηκε στο Πραγκόσμιο Φεστιβάλ Ταινίας της Σαγκάης.

Το τριήμερο 10-12 Σεπτεμβρίου, η πλατεία Κλαυθμώνος ντύθηκε στα χρώματα ενός πολύ όμορφου φεστιβάλ: του comicdom con. Η γιορτή των κόμικ επέστρεψε δυναμικά μετά την πανδημία με εκθέσεις και workshops στην Ελληνοαμερικάνικη ένωση και το υπόλοιπο μέρος σε ανοιχτό χώρο στην πλατεία.